ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΕΛΗΝΗΝ

Κλύθι θεά βασίλεια φαεσφόρε δία Σελήνη

ταυροκέρως Μήνη νυκτιδρόμε ηεροφοίτι

εννυχία δαιδούχε κόρη ευάστερε Μήνη

αυξομένη και λειπομένη θήλυς τε και άρσην

αυγάστειρα φίλιππε χρόνου μήτερ φερέκαρπε

ηλεκτρίς βαρύθυμε καταυγάστειρα νυχία

πανδερκής φιλάγρυπνε καλοίς άστροισι βρύουσα

ησυχίηι χαίρουσα και ευφρόνηι ολβιομοίρωι

λαμπετίη χαριδώτι τελεσφόρε νυκτός άγαλμα

αστράρχη τανύπεπλη ελικοδρόμε πάνσοφε κούρη

ελθέ μάκαιρα εύφρων ευάστερε φέγγεϊ τρισσώι

λαμπομένη σώζουσα νέους ικέτας σέο κούρη

Άκουσε με θεά βασίλισσα, που φέρεις το φώς,
σεβαστή σελήνη Μήνη, που έχεις κέρατα ταύρου,
και τρέχεις την νύχτα και περιπλανάσαι στον
αέρα, νυκτερινή, που έχεις δάδα { δαυλό που
φωτίζεις }, κόρη, που είσαι ένας λαμπρός αστέρας,
ή Μήνη που μεγαλώνεις και λιγοστεύεις, θηλυκή
και αρσενική, που φωτίζεις και αγαπάς τους
ίππους, μητέρα του χρόνου, που φέρεις καρπούς
{ που βοηθάς την παραγωγή } που είσαι λαμπερή,
καταφής, που καταυγάζεις και επιβλέπεις τους
τοκετούς, βλέπεις τα πάντα, σου αρέσι να είσαι
άγρυπνος, που σε συνοδεύουν ωραία αστέρια, και
χαίρεσαι στην υσηχία και στην νύχτα την καλότυχη,
είσαι λαμπρά και παρέχεις χαά και φέριε είς πέρας
{ τα έργα } και είσαι το καμάρι της νύχτας. Είσαι η
βασίλισσα των άστρων, που φορείς μακρό πέπλο και
τρέχεις κυκλοτέρως, ώ κόρη, που είσαι γεμάτη απο
σοφία και ένα λαμπρό άστρο, έλα μακαρία, με χαρά,
λαμπούσα με το δικό σου φέγγος, και σώσε, ώ κόρη,
τους νέους ικέτας σου.

Περισσότερα για αυτό το άρθρο ... »

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΗΡΑΣ

 Κυανέοις κόλποισιν ἐνημένη, ἀερόμορφε, Ηρα παμβασίλεια, Διὸς σύλλεκτρε μάκαιρα, ψυχοτρόφους αὔρας θνητοῖς παρέχουσα προσηνεῖς, ὄμβρων μὲν μήτηρ, ἀνέμων τροφέ, παντογένεθλε· χωρὶς γὰρ σέθεν οὐδὲν ὅλως ζωῆς φύσιν ἔγνω· κοινωνεῖς γὰρ ἅπασι κεκραμένη ἠέρι σεμνῶι· πάντων γὰρ κρατέεις μούνη πάντεσσί τ᾽ ἀνάσσεις ἠερίοις ῥοίζοισι τινασσομένη κατὰ χεῦμα. ἀλλά, μάκαιρα θεά, πολυώνυμε, παμβασίλεια, ἔλθοις εὐμενέουσα καλῶι γήθοντι προσώπωι.

Καθισμένη σε γαλάζιους κόλπους, αερόμορφε συ Ηρα πού είσαι βασίλισσα των πάντων, μακαριά σύζυγος του Διός, καί παρέχεις (προσφέρεις) εις τους ανθρώπους ήπιες αύρες, πού τρέφουν τάς ψυχάς. είσαι μητέρα των βροχών, τροφός των ανέμων, έχεις γεννήσει τα πάντα. Διότι χωρίς εσένα κανένα γενικώς πλάσμα δεν γνωρίζει την φύσιν της ζωής διότι συμμετέχεις εις όλα συγκερασμένη με τον σεβαστόν αέρα. Διότι μόνη εσύ είσαι κυρίαρχος όλων καί όλων είσαι βασίλισσα καί με αέρινες ορμητικές κινήσεις τινάσσεσαι (λούζεσαι) εις τα νερά. Αλλά συ ή μακαρία θεά πού έχεις πολλά ονόματα καί είσαι ή βασίλισσα πάντων.είθε να μας έλθης ευμενής με ωραίο χαρούμενο πρόσωπο.

Περισσότερα για αυτό το άρθρο ... »

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΘΗΝΑΣ

Παλλὰς μουνογενής μεγάλου Διὸς ἔκγονε σεμνή, 

δῖα, μάκαιρα ѳεά, πολεμόκλονε, ὀμβριμόѳυμε, 

ἄρρητε, ῥητή, μεγαλώνυμε, ἀντροδίαιτε, 

ἣ διέπεις ὄχѳους ὑѱαύχενας ἀκρωρείους

ἠδ' ὄρεα σκιόεντα, νάπαισί τε σὴν φρένα τέρπεις, 

ὁπλοχαρής, οἰστροῦσα βροτῶν ѱυχὰς μανίαισι, 

γυμνάζουσα κόρη, φρικώδη ѳυμὸν ἔχουσα, 

Γοργοφόνη, φυγόλεκτρε, τεχνῶν μῆτερ πολύολβε, 

ὁρμάστειρα, φίλοιστρε κακοῖς, ἀγαѳοῖς δὲ φρόνησις· 

ἄρσην μὲν καὶ ѳῆλυς ἔφυς, πολεματόκε, μῆτι, 

αἰολόμορφε, δράκαινα, φιλένѳεε, ἀγλαότιμε, 

Φλεγραίων ὀλέτειρα Γιγάντων, ἱππελάτειρα, 

Τριτογένεια, λύτειρα κακῶν, νικηφόρε δαῖμον, 

ἤματα καὶ νύκτας αἰεὶ νεάταισιν ἐν ὥραις, 

κλῦѳί μου εὐχομένου, δὸς δ' εἰρήνην πολύολβον

καὶ κόρον ἠδ' ὑγίειαν ἐπ' εὐόλβοισιν ἐν ὥραις, 

γλαυκῶφ', εὑρεσίτεχνε, πολυλλίστη βασίλεια. 

Ώ Παλλάδα μονογενής, πού είσαι το σεμνό τέκνον του μεγάλου Διός, σεβαστή μακαριά

θεά, πού διεγείρεις τον θόρυβο του πολέμου, κρατερόκαρδε.  

Σύ αγαπάς τα όπλα οιστρηλατείς τις ψυχές των ανθρώπων με μανίες είσαι ή

κόρη πού γυμνάζεις καί έχεις φρικτήν οργήν .  

Εσύ εφόνευσες την Γοργόνα, αποφεύγεις το συζυγικό κρεββάτι, αλλά είσαι ή

πολυευτυχι-σμένη μητέρα των τεχνών.  

Εσύ παρέχεις παρορμήσεις, αγαπάς να ξεσηκώνης οίστρον εις τους κακούς, εις

τους ανθρώπους όμως είσαι ή φρόνησις εγεννήθης εκ φύσεως αρσενική

καί θηλυκή, εσύ γεννάς τους πολέμους, αλλά είσαι και ή σύνεσις.  

Ποικιλόμορφε, πού βλέπεις με οξύτητα, ενθουσιαστική, πού έχεις λαμπράν τιμήν εσύ

εξωλόθρευσες τους Φλεγραίους γίγαντας, εσύ οδηγείς τους ίππους. Είσαι ή Τριτογένεια

μας απαλλάσσεις από τα κακά, είσαι ή θεά. πού μας φέρεις την νίκην ή γαλανομάτα, ή

εφευρίσκουσα τέχνας, ή βασίλισσα πού δέχεται πολλές ικεσίες ήμερα καί νύχτα πάντοτε

στις τελευταίες ώρες άκουσε τις ευχές μου καί δόσε μας είρήνην, πού παρέχει πολλήν

εύτυχίαν, καί ικανοποίησιν καί υγείαν μ' ευτυχισμένες ώρες. 

Περισσότερα για αυτό το άρθρο ... »

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ

Ἐλθέ, μάκαρ Παιάν, Τιτυοκτόνε, Φοῖβε Λυκωρεῦ, 

Μεμφῖτ', ἀγλαότιμος, ἰήιε, ὀλβιοδῶτα,

χρυσολύρη, σπερμεῖος, ἀρότριε, Πύθιε, Τιτάν.

Γρύνειε, Σμινθεῦ, Πυθοκτόνε, Δελφικέ, μάντι, 

ἄγριε, φωσφόρε δαῖμον, ἐράσμιε, κύδιμε κοῦρε·

Μουσαγέτη, χαροποιός, ἑκηβόλε, τοξοβέλεμνε, 

Βράγχιε καὶ Διδυμεῦ, ἑκάεργος, Λοξία, ἁγνέ·

Δήλι' ἄναξ, πανδερκὲς ἔχων φαεσίμβροτον ὄμμα, 

χρυσοκόμη, καθαρὰς φήμας χρησμούς τ' ἀναφαίνων· 

κλῦθί μευ εὐχομένου λαῶν ὕπερ εὔφρονι θυμῷ.

τόνδε σὺ γὰρ λεύσσεις τὸν ἀπείριτον αἰθέρα πάντα, 

γαῖαν τ' ὀλβιόμοιρον ὕπερθέν καὶ δι' ἀμολγοῦ

νυκτὸς ἐν ἡσυχίῃσιν ὑπ' ἀστεροόμματου ὄρφνης 

ῥίζας νέρθε δέδορκας, ἔχεις δέ τε πείρατα κόσμου 

παντός· σοὶ δ' ἀρχή τε τελευτή τ' ἐστὶ μέλουσα, 

παντοθαλής· σὺ δὲ πάντα πόλον κιθάρῃ πολυκρέκτῳ

ἁρμόζεις, ὁτὲ μὲν νεάτης ἐπὶ τέρματα βαίνων, 

ἄλλοτε δ' αὖθ' ὑπάτην, ποτὲ Δώριον εἰς διάκοσμον 

πάντα πόλον κιρνὰς κρίνεις βιοθρέμμονα φῦλα, 

ἁρμονίῃ κεράσας παγκόσμιον ἀνδράσι μοῖραν·

μίξας χειμῶνος θέρεός τ' ἴσον ἀμφοτέροισιν, 

ταῖς ὑπάταις χειμῶνα, θέρος νεάταις διακρίνας, 

Δώριον εἰς ἔαρος πολυηράτου ὥριον ἄνθος. 

ἔνθεν ἐπωνυμίην σε βροτοὶ κλῄζουσιν ἄνακτα

Πᾶνα, θεὸν δικέρωτ', ἀνέμων συρίγμαθ' ἱέντα· 

οὕνεκα παντὸς ἔχεις κόσμου σφραγῖδα τυπῶτιν. 

κλῦθι μάκαρ, σώζων μύστας ἱκετηρίδι φωνῇ.

Ελα, ώ μακάριε Παιάν, πού εφόνευσες τον Τιτυόν, Φοίβε Λυκωρέα, Μεμφίτη, συ πού
τιμάσαι λαμπρά, ό ίηιος, ό παρέχων ευτυχίαν. πού έχεις χρυσήν λύραν καί έχεις σχέσιν
με τα σπέρματα, ό προστάτης των καλλιεργητών, ό Πύθιος, ό Τιτάν, ο Γρύνειος. ό
Σμινθεύς, ό φονεύς του Πύθωνος, ό Δελφικός, ό μάντις, ό άγριος, ό θεός πού φέρει το
φως, ό αγαπητός, ό ένδοξος νέος συ πού είσαι ό ηγέτης των Μουσών, ό αρχηγός του
χορού, ο μακροβόλος, ό τοξοβόλος ό Βράγχιος καί Διδυμεύς, ό τοξότης, ό Λοξίας, ό
αγνός, ώ ανακτά της Δήλου, πού το μάτι σου, το φωτίζον τους ανθρώπους, βλέπει τα
πάντα, συ με την χρυσή κόμη, πού μας δίδεις προφητικές καθαρές φωνές καί χρησμούς,
άκουσε την προσευχήν μου υπέρ των λαών με ευφρόσυνη καρδιά· διότι εσύ βλέπεις
όλον αυτόν τον απέραντον αιθέρα καί από επάνω βλέπεις την ευτυχισμένη γη καί από
κάτω στο σκοτάδι κατά την νύκτα εν ώρα ησυχίας, πού έχεις για μάτια τα άστρα, βλέπεις
τις ρίζες (τα θεμέλια), και έχεις τα πέρατα όλου του κόσμου (κάτω από τα μάτια σου)·
εσύ φροντίζεις για την αρχή καί το τέλος, καί κάνεις να θάλλουν τα πάντα· εσύ
συναρμόζεις κάθε πόλον με την κιθάραν, πού έχει μεγάλον ήχον άλλοτε μεν βαδίζων
προς τα τέρματα της νεάτης (της κατωτάτης χορδής), άλλοτε πάλιν προς την ύπάτην
(την ύψηλοτάτην χορδήν), άλλοτε δε συμμειγνύων κάθε πόλον είς την Δωρικήν
διακοσμησιν (διάταξίν). Διαχωρίζεις τα διατηρούμενα είς την ζωήν φύλα συγκεράσας δια
της αρμονίας την παγκόσμιον μοίραν των ανθρώπων (την μοίραν τήν θέσιν των
ανθρώπων είς όλον τον κόσμον)· άνέμειξες εξ ίσου καί με τα δύο (καί με την νεάτην καί
με την ύπάτην) τον χειμώνα καί το θέρος, διεχώρισες δε τον χειμώνα είς υπάτας καί το
θέρος με τάς νεάτας καί έσχημάτισες το ώραίον Δωρικόν άνθος του πολυαγαπημένου έαρος
Εξ αυτού οι άνθρωποι σε καλούν με την επωνυμίαν ανακτά Πάνα θεόν με δύο κέρατα,
πού αφίνεις τα σφυρίγματα των ανέμων και γι αυτό κρατείς την σφραγίδα, που δίδει τον
τύπον εις όλον τον κοσμον (πού διαπλάσσει όλον τον κοσμον) άκουσε με μακάριε, και
σώσε τους μεμυημένους με την ικετευτικήν φωνήν .

Περισσότερα για αυτό το άρθρο ... »

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΚΟΥΡΗΤΩΝ

Σκιρτηταὶ Κουρῆτες, ἐνόπλια βήματα ѳέντες,

ποσσίκροτοι, ῥομβηταί, ὀρέστεροι, εὐαστῆρες,

κρουσιλύραι, παράρυѳμοι, ἐπεμβάται, ἴχνεσι κοῦφοι,

ὁπλοφόροι, φύλακες, κοσμήτορες, ἀγλαόφημοι,

μητρὸς ὀρειομανοῦς συνοπάονες, ὀργιοφάνται·

ἔλѳοιτ' εὐμενέοντες ἐπ' εὐφήμοισι λόγοισι,

βουκόλωι εὐάντητοι ἀεὶ κεχαρηότι ѳυμῶι.

Ό σείς οί Κουρήτες, πού πηδάτε και βαδίζετε ρυθμικά σύμφωνα με τα πολεμικά

τραγούδια σας που κάνετε κρότον με τα πόδια και περιστρέφεσθε ωσάν ρόμβοι

(σβούρες), και ζήτε εις τα βουνά, βακχικοί, πού κρούετε την λύραν και είσθε ρυθμικοί και

βαδίζετε με ελαφρά βήματα, καί είσθε ώπλισμένοι. φύλακες, αρχηγοί, με λαμπρή φήμη,

σύντροφοι της μητέρας (της Ρέας ή της Κυβέλης), πού σαν μανιακή περιφέρεται στα

βουνά, σεις πού φανερώνετε (πού γνωρίζετε) τις ιεροτελεστίες, είθε να έλθετε με ευμενή

διάθεσιν από τους εγκωμιαστικούς λόγους, καταδεκτικοί πάντοτε προς τον βοϊδοβοσκό

καί με χαρούμενη καρδιά.

Περισσότερα για αυτό το άρθρο ... »

ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΑΣΤΡΑΠΑΙΟΥ ΔΙΟΣ

Κικλήσκω μέγαν, αγνόν, ερισμάραγον, περίφαντον, 

αέριον, φλογόεντα, πυρίδρομον, αεροφεγγή, 

αστράπτοντα σέλας νεφέων παταγοδρόμωι αυδήι, 

φρικώδη, βαρύμηνιν, ανίκητον θεόν αγνόν, 

αστραπαίον Δία, παγγενέτην, βασιλήα μέγιστον, 

ευμενέοντα φέρειν γλυκερήν βιότοιο τελευτήν.

Επικαλούμαι τον μεγάλο, ιερόν, περιφανή, βροντώδη, 

νεφελώδη, φλόγινο, πυρόδρομο, αερόφεγγο, 

αυτόν που αστράφτει των νεφών το φως με γοργοβρόντητη φωνή, 

τρομαχτικόν, οξύθυμο, ανίκητον αγνό θεό, 

αστραπαίο Δία, παγγενήτορα, μέγιστο βασιλέα, 

να φέρνει ευμενές και γλυκό τέλος του βίου.

     

Περισσότερα για αυτό το άρθρο ... »