ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΣΕΛΗΝΗΝ

Κλύθι θεά βασίλεια φαεσφόρε δία Σελήνη

ταυροκέρως Μήνη νυκτιδρόμε ηεροφοίτι

εννυχία δαιδούχε κόρη ευάστερε Μήνη

αυξομένη και λειπομένη θήλυς τε και άρσην

αυγάστειρα φίλιππε χρόνου μήτερ φερέκαρπε

ηλεκτρίς βαρύθυμε καταυγάστειρα νυχία

πανδερκής φιλάγρυπνε καλοίς άστροισι βρύουσα

ησυχίηι χαίρουσα και ευφρόνηι ολβιομοίρωι

λαμπετίη χαριδώτι τελεσφόρε νυκτός άγαλμα

αστράρχη τανύπεπλη ελικοδρόμε πάνσοφε κούρη

ελθέ μάκαιρα εύφρων ευάστερε φέγγεϊ τρισσώι

λαμπομένη σώζουσα νέους ικέτας σέο κούρη

Άκουσε με θεά βασίλισσα, που φέρεις το φώς,
σεβαστή σελήνη Μήνη, που έχεις κέρατα ταύρου,
και τρέχεις την νύχτα και περιπλανάσαι στον
αέρα, νυκτερινή, που έχεις δάδα { δαυλό που
φωτίζεις }, κόρη, που είσαι ένας λαμπρός αστέρας,
ή Μήνη που μεγαλώνεις και λιγοστεύεις, θηλυκή
και αρσενική, που φωτίζεις και αγαπάς τους
ίππους, μητέρα του χρόνου, που φέρεις καρπούς
{ που βοηθάς την παραγωγή } που είσαι λαμπερή,
καταφής, που καταυγάζεις και επιβλέπεις τους
τοκετούς, βλέπεις τα πάντα, σου αρέσι να είσαι
άγρυπνος, που σε συνοδεύουν ωραία αστέρια, και
χαίρεσαι στην υσηχία και στην νύχτα την καλότυχη,
είσαι λαμπρά και παρέχεις χαά και φέριε είς πέρας
{ τα έργα } και είσαι το καμάρι της νύχτας. Είσαι η
βασίλισσα των άστρων, που φορείς μακρό πέπλο και
τρέχεις κυκλοτέρως, ώ κόρη, που είσαι γεμάτη απο
σοφία και ένα λαμπρό άστρο, έλα μακαρία, με χαρά,
λαμπούσα με το δικό σου φέγγος, και σώσε, ώ κόρη,
τους νέους ικέτας σου.