ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

Κικλήσκω Διόνυσον ερίβρομον ευαστήρα

πρωτόγονον διφυή τρίγονον Βακχείον άνακτα

άγριον άρρητον κρύφιον δικέρωτα δίμορφον

κισσόβρυον ταυρωπόν Αρήιον εύιον αγνόν

ωμάδιον τριετή βοτρυηφόρον ερνεσίπεπλον

Ευβοθλεύ πολύβουλε Διός και Περσεφονείης

αρρήτοις λέκτροισι τεκνωθείς άμβροτε δαίμον

κλύθι μάκαρ φωνής ηδύς δ' επίπνευσον αμεμφής

ευμενές ήτορ έχων συν ευζώνοισι τιθήναις

Eπικαλούμαι τον βροντόηχο, βακχόκραυγο Διόνυσο,

τον πρωτογέννητο, τον δισυπόστατο, τριγέννητο, Βάκχειο άνακτα,

τον άγριο, απόρρητο, απόκρυφο, δικέρατο, τον δίμορφο,

κισσοστεφή, ταυρόμορφο, τον Άρειο, ευοίκραυγο, αγνόν,

τον ωμοφάγο, τριέτειο, βοτρυοφόρο, χλωροσκέπαστον.

Ω Ευβουλέα, πολυστόχαστε, απ’ του Διός και Περσεφόνης

τα άφατα πλαγιάσματα που εγεννήθηκες, αθάνατε θεέ.

Εισάκουσε, μακάριε, την επίκληση, και βοήθα άμεμπτος γλυκός

έχοντας ευμενή καρδιά, μαζί με τις καλλίζωνες τροφούς.