ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΝΙΚΗΣ

Ευδύνατον καλέω Νίκην, θνητοίσι ποθεινήν,

η μόνη λύει θνητώνεναγώνιον ορμήν

και στάσιν αλγινόεσσαν επ’ αντιπάλοισι μάχαισιν,

εν πολέμοις κρίνουσα τοπαιούχοισιν επ’ έργοις,

οίς αν εφορμαίνουσα φέροις γλυκερώτατον εύχος.

Πάντων γαρ κρατέεις, πάσης δ’ έριδος κλέος εσθλόν

Νίκηι επ’ ευδόξωι κείται θαλίαισι βρυάζον.

Αλλά, μάκαιρ’, έλθοις πεποθημένη όμματι φαιδρώι

αιεί επ’ ευδόξοις έργοις τέλος εσθλόν άγουσα.

Την πανίσχυρη επικαλούμαι Νίκη, την ποθητή στους θνητούς,

αυτή που μόνο καταλύει των θνητών την αγωνιστική ορμή

και την οδυνηρή στις μάχες των αντίπαλων διχόνοια,

γιατί συ αποφασίζεις στους πολέμους για τα τροπαιούχα έργα,

σ’ αυτά που όταν ορμάς, φέρεις γλυκυτάτη δόξα.

Γιατί σ’ όλα επικρατείς, και το καλό κατόρθωμα κάθε διαμάχης,

με πανηγυρισμούς που γιορτάζεται στην καλόφημη ανήκει Νίκη.

Αλλά μακαρία, ας έλθεις περιπόθητη με φαιδρό βλέμμα

φέρνοντας πάντοτε τέλος καλό για καλόφημα έργα.