ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ

Φερσεφόνη, θύγατερ μεγάλου Διός, ελθέ, μάκαιρα,

μονογένεια θεά, κεχαρισμένα δ’ ιερά δέξαι,

Πλούτωνος πολυτίμιτε δάμαρ, κεδνή, βιοδώτι,

ή κατέχεις Αίδαο πύλας υπό κεύθεα γαίης,

Πραξιδίκη, ερατοπλόκαμε, Δηούς θάλος αγνόν,

Ευμενίδων γενέτειρα, υποχθονίων βασίλεια,

ήν Ζεύς αρρήτοισι γοναίς τεκνώσατο κούρην,

μήτερ εριβρεμέτου πολυμόρφου Ευβουλήος,

Ωρών συμπαίκτειρα, φαεσφόρε, αγλαόμορφε,

σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη καρποισι βρύουσα,

ευφεγγής, κερόεσσα, μόνη θνητοίσι ποθεινή,

ειαρινή, λειμωνιάσιν χαίρουσα πνοήισιν,

ιερόν εκφαίνουσα δέμας βλαστοίς χλοοκάρποις,

αρπαγιμαία λέχη μετοπωρινά νυμφευθείσα,

ζωή και θάνατος μόνη θνητοίς πολυμόχθοις,

Φερσεφόνη. Φέρβεις γαρ αεί και πάντα φονεύεις.

κλύθι, μάκαιρα θεά, καρπούς δ’ ανάπεμπ’ από γαίης

ειρήνηι θάλλουσα και ηπιοχείρωι υγείαι

και βίωι ευόλβωι λιπαρόν γήρας κατάγοντι

προς σον χώρον, άνασσα, και ευδυνατον Πλούτωνα.

Περσεφόνη, θυγατέρα του μεγάλου Διός, έλα, μακαρία,

μονογενής θεά, δέξου τις προσφερόμενες θυσίες,

πολυτίμητη σύζυγε του Πλούτωνος, σεβαστή, ζωοδότρα,

που κατέχεις τις πύλες του Άδη στα βάθη της γης.

Πραξιδίκη, ωραιοπλόκαμη, αγνέ βλαστέ της Δηούς,

γεννήτρια των Ευμενίδων, βασίλισσα των υπογήινων,

κόρη που ο Ζεύς τη γέννησε με απόρρητους γόνους.

ω μητέρα του βροντόηχου πολύμορφου Ευβουλέως,

συμπαίκτρια των Ωρών, φωτοφόρα, λαμπρόμορφη,

σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη που βρίθεις με καρπούς,

λαμπρόφεγγη, κερασφόρα, συ μόνη στους θνητούς ποθητή,

εαρινή που χαίρεσαι με τις λιβαδίσιες πνοές,

που φανερώνεις το ιερό σώμα με βλαστάρια χλωρόκαρπα,

που αρπαγμένη νυμφεύτηκες σε γάμους φθινοπωρινούς,

συ μόνη ζωή και θάνατος στους πολύμοχθους θνητούς,

ω Περσεφόνη. Γιατί πάντοτε τρέφεις και φονεύεις τα πάντα.

Εισάκουσε, θεά μακάρια, και καρπούς απ’ τη γη ξαναστείλε

σε ειρήνη και απαλόχερη υγεία που θάλλεις

και σε βίο ευτυχή που φέρνει το ανέφελο γήρας

στον δικό σου τον τόπο, ω βασίλισσα, και στον πανίσχυρο Πλούτωνα.