ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΗΡΑΚΛΕΟΣ

Ήρακλες ομβριμόθυμε, μεγασθενές, άλκιμε Τιτάν,

καρτερόχειρ, αδάμαστε, βρύων άθλοισι κραταιοίς

αιολόμορφε, χρόνου πάτερ, αίδιέ τε εύφρων,

άρρητ’, αγριόθυμε, πολύλλιτε, παντοδυνάστα,

παγκρατές ήτορ έχων, κάρτος μέγα, τοξότα, μάντι,

παμφάγε, παγγενέτωρ, πανυπέρτατε, πάσιν αρωγέ,

ός θνητοίς κατέπαυσας ανήμερα φύλα διώξας,

ειρήνην ποθέων κουροτρόφον, αγλαότιμον,

αυτοφυής, ακάμας, γαίης βλάστημα φέριστον,

πρωτογόνοις στράψας βολίσιν, μεγαλώνυμε Παιών,

ός περί κρατί φορείς ηώ και νύκτα μέλαιναν,

δώδεκ’ απ’ αντολιών άχρι δυσμών άθλα διέρπων,

αθάνατος, πολύπειρος, απείριτος, αστυφέλικτος.

Ελθέ, μάκαρ, νούσων, θελκτήρια, πάντα κομίζων,

εξέλασον δε κακάς άτας κλάδον εν χερί πάλλων,

πτηνοίς τ’ ιοβόλοις κήρας χαλεπάς απόπεμπε.

Ηρακλή γενναιόψυχε, μεγαλοδύναμε, ρωμαλέε Τιτάνα,

χειροδύναμε, αδάμαστε, γεμάτε με μεγάλους άθλους,

ποικιλόμορφε, πατέρα χρόνου, αιώνιε και συνετέ,

ανείπωτε, αγριόψυχε, πολυευκταίε, παντοδυνάστη,

με την παντοδύναμη καρδιά, ω μεγάλη δύναμη, τοξότη, μάντη,

πολυφάγε, παγγενήτορα, πανυπέρτατε, αρωγέ σε όλα,

που τους ανθρώπους καθησύχασες διώχνοντας τ’ ανήμερα θεριά,

ποθώντας την παιδοτρόφο ειρήνη, την λαμπροτίμητη,

συ ο αυτοφυής, ακάματος, ω άριστο τέκνο της γης,

που άστραψες με λάμψεις στους πρωτογέννητους, περιώνυμε Παιών,

που γύρω στο κεφάλι φέρεις την αυγή και τη σκοταδερή τη νύχτα,

που απ’ την ανατολή ως τη δύση δώδεκα άθλους διεξήλθες,

αθάνατος, πολύπειρος, μέγας, ατράνταχτος.

Έλα, μακάριε, φέρνοντας όλα τα βάλσαμα των νόσων,

διώξε τις φοβερές συμφορές σειόντας κλάδο στο χέρι,

και τις βαριές κακοτυχιές απόδιωχνε με ιοβόλα βέλη.