ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΥ

Ουρανέ παγγενέτωρ, κόσμου μέρος αιέν ατειρές,

πρεσβυγένεθλ’, αρχή πάντων πάντων τε τελευτή,

κόσμε πατήρ, σφαιρηδόν ελισσόμενος περί γαίαν,

οίκε θεών μακάρων, βόμβου δίναισιν οδεύων,

ουράνιος χθόνιός τε φύλαξ πάντων περιβληθείς,

εν στέρνοισιν έχων φύσεως άτλητον ανάγκην,

κυανόχρως, αδάμαστε, παναίολε, αιολόμορφε,

πανδερκές, Κρονότεκνε, μάκαρ, πανυπέρτατε δαίμον,

κλύθ’ επάγων ζωήν οσίαν μύστηι νεοφάντηι.

Ουρανέ παγγενήτορα, αδάμαστο εσαεί τμήμα οικουμένης,

πρωτογέννητε, πάντων αρχή και πάντων τέλος,

πατέρα κόσμου, που ως σφαίρα περιστρέφεσαι γύρω απ’ τη γη,

κατοικία θεών μακαρίων, που οδεύεις με περιδινήσεις σβούρας,

ουράνιος και γήινος φύλακας όλων που περιβάλλεις,

στα στήθη που κρατάς την άπληστη της φύσεως ανάγκη,

μελανόχροε, ακατάβλητε, ολόστιλπνε, ποικιλόμορφε,

παντεπόπτη, Κρονοτόκε, μακάριε, πανυπέρτατη θεότητα,

εισάκουσε κομίζοντας ζωή ενάρετη σε νεοφώτιστο μύστη.