ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΘΥΡΑΙΑΣ

Κλυθί μοι, ώ πολύσεμνε θεά, πολυώνυμε δαίμον, ωδίνων

επαρωγέ, λεχών ηδεία πρόσοψι, θηλειών σώτειρα μόνη,

φιλόπαις, αγανόφρον, ώκυλόχεια, παρούσα νέαις θνητών,

Προθυραία, κλειδούχ', ευάντητε, φιλοτρόφε, πάσι

προσηνής,η κατέχεις οίκους πάντων θαλίαις τε γέγηθας,

λυσίζων', αφανής, έργοισι δε φαίνηι άπασι, συμπάσχεις

ωδίσι και ευτοκίηισι γέγηθας, Ειλείθυια, λύουσα πόνους

δειναίς εν άνάγκαις· μούνην γαρ σε καλούσι λεχοί ψυχής

ανάπαυμα εν γαρ σοι τοκετών λυσιπήμονες είσιν ανίαι,

Άρτεμις Είλείθυια, και ή σεμνή, Προθυραία. κλύθι,

μάκαιρα, δίδου δε γονάς επαρωγός εούσα και σώζ',

ώσπερ έφυς αιεί σώτειρα προπάντων.

Εισάκουσε με, ώ πολύσεμνη θεά, πολυώνυμη θεότητα,

αρωγέ των ωδίνων, γλυκύ πρόσωπο στίς λεχώνες, συ

μόνη σωτηρία των θηλέων, φιλόπαιδη, πραύθυμη,

εύτοκία, πού άπ' τους θνητούς στίς νέες παραστέκεσαι, ώ

Προθυραία, κλειδούχε, ευπρόσιτη, θρέπτειρα, σε όλους

προσηνής,συ πού εξουσιάζεις όλων τίς κατοικίες καί

χαίρεσαι στα συμπόσια, λυσίζωνη, αφανέρωτη,

φανερώνεσαι σ' όλα τα έργα, συμπάσχεις στίς ωδίνες καί

χαίρεσαι στίς ευτοκίες, ώ Ειλείθυια, πού λύνεις τους

πόνους σε φοβερές ταλαιπωρίες· γιατί μονάχα εσένα

ονομάζουν οί λεχώνες ανάπαυση ψυχής διότι σε σένα

βρίσκονται οί ξεχασμένες θλίψεις των τοκετών, ώ

"Αρτεμις Είλείθυια, καί σεμνή Προθυραία. Ακουσε,

μακαρία, καί δίνε ως αρωγός πού είσαι απογόνους καί

σώζε, καθώς γεννήθηκες πάντοτε σωτήρας όλων.